Zimne nóżki


Galareta wieprzowa



Dzisiaj ponownie zabiorę Was w kulinarną podróż w czasie. Po przepisie na paprykarz przyszedł czas na zimne nóżki, czyli galaretę z golonki i nóżek wieprzowych. Obok sałatki jarzynowej i śledzi przysmak stanowił obowiązkowy punkt menu na uroczystościach w czasach PRL-u. Zimne nóżki królowały na świątecznych stołach, weselach, u cioci na imieninach, chrzcinach, komuniach i na prywatkach. W tamtych czasach zimne nóżki były kulinarnym elementem każdej imprezy.

Najdłużej zajmowało gotowanie samego wywaru i oczekiwanie na stężenie galarety. Nie dodawano żelatyny, bo wywar był bogaty w kolagen. Odkrajano tylko zbędny tłuszcz. Rozdrobnione mięso, pokrojoną skórę i chrząstki zalewano wywarem z gotowania. Przysmak najbardziej uwielbiali mężczyźni. W tamtych czasach w barach i restauracjach nie podawano zimnej wódki bez zakąski. Seta i galareta to było znane zamówienie w restauracjach z peerelowskim klimatem. Nie bez powodu zimne nóżki nazywane są do dzisiaj męskim daniem. Gotową stężoną galaretę podawano na stół najczęściej z octem spiritusowym, chrzanem lub musztardą.

A jak jest dzisiaj? Czy zimnie nóżki dalej królują na stołach? Jak to bywa z kultowymi przepisami, i one przez lata ulegają modyfikacji. Dzisiejsze galarety robi się z różnych mięs, nie zawsze kleistych, w związku z tym w przepisach często można spotkać żelatynę, ponadto do galarety dodaje się pokrojone warzywa z wywaru, zieleninę, jajka na twardo lub groszek.

Przepis dla 8 osób

UWAGA: Przed rozlaniem do misek można ułożyć na dno marchewkę, groszek, zieleninę lub gotowane jajko. Co kto lubi. Ja rozlewam bez dodatków, czyli samo mięso, chrząstki, skóra i wywar.

Składniki

  • golonko wieprzowe tylne 2 sztuki
  • nóżki wieprzowe przednie 2 sztuki
  • marchewka 2 sztuki
  • pietruszka 1 sztuka
  • seler 1/2 korzenia
  • cebula 1 sztuka
  • czosnek 3 - 4 ząbki
  • pieprz w ziarnach około 10 sztuk
  • ziele angielskie około 10 sztuk
  • liść laurowy 4 sztuki
  • sól himalajska 1 łyżka
  • lubczyk 1 łyżeczka (opcjonalnie)
  • majeranek 1 łyżka (opcjonalnie)
  • natka świeżej pietruszki

Instrukcje

  1. Golonka i nóżki oczyść i umyj, porąb na mniejsze części. Ja zwykle proszę o to już w sklepie mięsnym. Zalej wodą i odstaw najlepiej na kilka godzin. Co pół godziny wodę zmień, aż będzie czysta. Moczenie mięsa usunie skrzepy krwi i inne brudne części.
  2. Po tym czasie umieść golonka i nóżki w garnku i zalej na wysokość 2 cm nad mięso i zagotuj. Wylej pierwszą wodę. Ponownie zalej wodą i od momentu zagotowania się wody gotuj przez 2 godziny na wolnym ogniu. Regularnie zbieraj szumowiny. Nie przykrywaj całkowicie mięsa pokrywką.
  3. Po 2 godzinach gotowania dodaj warzywa i sypkie przyprawy. Ząbki czosnku natnij, a cebulę owędź na palniku, lub jeśli nie masz kuchenki gazowej to dodaj cebulę w łupinie. Gotuj teraz wywar do momentu odpadania mięsa od kości. Czyli co najmniej jeszcze godzinę.
  4. Wyjmij mięso, po lekkim przestudzeniu usuń zbędny tłuszcz, rozłóż mięso na kawałki, skórę i chrząstki pokrój.
  5. Przecedź wywar przez gęsto sitko lub gazę. Dodaj rozdrobnione mięso, pokrojoną skórę i chrząstki. Wymieszaj i przelej za pomocą chochli do dużych misek lub miseczek.
  6. Wystudzoną galaretę wstaw do lodówki. Po kilku godzinach stężeje. Przed podaniem zbierz warstwę tłuszczu, przewróć na talerz i podaj na stół.
  7. Jako dodatek podaj ocet spiritusowy, sok z cytryny, musztardę lub chrzan.
Czas moczenia: co najmniej 3 godziny, Czas gotowania: co najmniej 3 godziny, Czas stężenia - 3 godziny, ale najlepiej galareta będzie się kroić na drugi dzień.

Smacznego.


Powiązane przepisy

Śledzie z marynowanymi grzybami

Sałatka śledziowa to doskonała potrawa na okazje towarzyskie i posiłki świąteczne. Sałatka śledziowa ma mnóstwo wersji, ale śledzie z dodatkiem marynowanych grzybów to najbardziej znana zimna przekąska na imprezie.

Domowa mielonka

Na jesienne i zimowe kanapki proponuję domową mielonkę w słoikach, przygotowaną z trzech rodzajów mięsa i poddaną procesowi pasteryzacji, która przedłuży okres jej trwałości bez użycia konserwantów.

Paprykarz z makrelą

Paprykarz - kultowe smarowidło do pieczywa, którego historia powstania sięga lat 60. XX w. Bardzo smaczny dodatek do różnego rodzaju pieczywa. Smak, który przywołuje wspomnienia dzieciństwa.

Miary, pomiary, dozowanie